To jest Polska!

Witamy nad Wisłą

To są nasze bilbordy

To są nasze kościoły

A to to takie ni to lasy ni to wysypiska

A to czarne nad wszystkim

To co tak dymi i się kiwa

To jest nasza tęcza

Była niegrzeczna, więc trochę się spaliła

(Mister D. | Dorota Masłowska - Tęcza)

W ‘NationalAnthem’ eksploracji poddany został motyw patriotyzmu twórców i wykonawców spektaklu oraz ich wewnętrzne poczucie polskości. Autorzy odnieśli się do osobistych tekstów i doświadczeń tak, by ukazać wielogłos w sprawie tak ważnego zbiorowego konstruktu społecznego, jakim jest naród. 

W tekście, który stanowił dla nas wyjście inspiracyjne Dorota Masłowska ostro krytykuje społeczeństwo, które według niej nie toleruje żadnych odchyleń od przyjętych norm oraz jest pełne hipokrytów, którzy z jednej strony są wychowani w miłości do bliźniego, a z drugiej strony atakują wszystkich, którzy mają inne poglądy. Zdaniem artystki rytuał palenia Tęczy na Placu Zbawiciela w Warszawie był bardzo wymowny. Miał w sobie coś i z wielkiego grilla, i z wielkiego stosu. Ale pod całą groteską był to akt nienawiści, który stał się naszym chlebem powszednim. To tekst o tym, że źle gdy na sztandar tej nienawiści wciągany jest Bóg i Polska.

‘NationalAnthem’ nie jest jednak politycznym „moralitetem”. Spektakl jest neutralny światopoglądowo, lecz śmiało komentuje obecną rzeczywistość, co utrzymuje go w nurcie choreografii krytycznej.