Teoria dysonansu społecznego utworzona przez Leona Festingera zakłada, że wszyscy posiadamy silną potrzebę zgodności myśli i sądów, a także myśli i postaw. Jeśli jednak elementy te są ze sobą sprzeczne wówczas organizm reaguje silnym napięciem i dążeniem do natychmiastowej redukcji przykrego stanu emocjonalnego. Jednym ze sposobów radzenia sobie w takiej sytuacji jest przeformułowanie znaczenia wypowiedzianych słów lub przyjętej postawy. Innymi słowy znacznie łatwiej jest się przyznać, nawet samemu przed sobą, że „hejtuje” się daną osobę czy grupę społeczną, niż że się ją nienawidzi.

Idąc dalej tropem relacji mniejszość-większość, które przyczyniają się do tworzenia uprzedzeń, istotne jest odniesienie do zjawiska, jakim jest wielokulturowość. W tej kwestii Polska jest jednym z najmniej zróżnicowanych pod względem narodowo-etnicznym krajów Europy, co z perspektywy historycznej jest stosunkowo nową sytuacją. Jak tłumaczy to zjawisko dr Małgorzata Głowacka-Grajper: „…państwo polskie przez całą swą historię było znacznie zróżnicowane pod względem narodowo-etnicznym i regionalnym. Przed II wojną światową mniejszości narodowe i etniczne stanowiły ponad 1/3 społeczeństwa polskiego. Jednakże po wojnie sytuacja uległa radykalnej zmianie. W wyniku Holocaustu, zmiany granic, przesiedleń ludności, a później prowadzenia polityki asymilacyjnej wobec nielicznych pozostałych mniejszości, Polska stała się państwem niemal jednolitym pod względem narodowo-etnicznym. Dopiero po zapoczątkowaniu przemian politycznych i społecznych w 1989 r. sytuacja zmieniła się na tyle, by członkowie poszczególnych mniejszości i grup regionalnych mogli zacząć otwarcie mówić o swej kulturowej odmienności i starać się o uzyskanie praw, jakie przysługują mniejszościom w wielu państwach demokratycznych…”

Zjawisko mowy nienawiści ma poważne konsekwencje, często niedostrzegane lub bagatelizowane przez obrońców naiwnie rozumianej wolności słowa. Jak sugerują Laura Leets i Howard Giles reakcja na mowę nienawiści wśród mniejszości (etnicznych, seksualnych etc.) przypomina reakcję na każde inne traumatyczne przeżycie i może prowadzić do depresji, wyuczonej bezradności, uzależnień, a jak pokazały analizy Briana Mullena i Joshui Smytha – nawet do prób samobójczych. Warto pamiętać, że dziś nie tylko mniejszości, ale również my lub nasi bliscy bardzo łatwo możemy stać się ofiarami mowy nienawiści w sieci.  Pozostając bierni, również się do tego przyczyniamy.